ความสงสัยมีเสมอคือมนุษย์

คนไม่หยุดคือคนคนคนหนา
ครามีธงของสิ่งใดปราชญา
วิสัยหนาขอรับรับเปรตรับใด
ดิรัฐฉานที่รัดฉันของฉันหลอก
อสุรกายาบอกสุริยาฉาย
ผู้ประเสริฐกว่ามนุษย์เพื่อสิ่งใด
ผู้ว่างใดควรทำไรควรเวลา