มัคคสมังคี

มรรคมักหมุดมรรคมััคหมักมีมรรคเหมาะ
สาสมเสาะเซาะทรัพย์สบสมสาสุข
มังมัคหมกมะมุมามรรคมุ่งมุข
คีข้องขุดขุนคำขับของไขคำ



สามัคคี

รัดนโกสินทร์

รัตรัดรัฐรัทรัดรัฐรัทรัฐรัตน์
ตนตัวตับนับตาตนตนต้นตนได้
โกสินทร์เกิดกุศลหลักกุโศลใบ
สินทรัพย์ให้ในศีลทรัพย์อริยะนับมี


ยุ่งกันใหญ่

กาลาไม่กลับมา

การกากาก่ากันกากากันกลั้น

ไม่มีหมันหมั่นไหมไหมไม่หมักหมน

กลับกลิ้งกลับกรากกลิ้งกรอกเกลื่อนกรำกรน

มามีหม่มหม่นหมักแมมีมะแมง

555 ผุ

Am at

ฉันฉันฉันนั้นอยู่นั่นหรืออยู่นี่
 ฉันฉันมีมีถูกฉันที่ที่ฉันไหน
ฉันฉันฉันมีแต่ฉันในเรื่องใด
ฉันที่ไหนในที่ฉันนั้นฉันรมณ์

 งมเข็มในมหาสมุทธ

นิยม

นิยมส่วนสังคมนิยม ณ
นิยมส่วนจิตจะชนสร้างสรรค์
นิยมส่วนสุขในทุกข์คืนพลัน
นิยมเสียงเสริญนั้นโลกธรรมใจ

นิยมในการให้ของใครนั่น
นิยมในของนั้นทานใครให้
นิยมวาจาจริงนรารายณ์
นิยมขอรับได้ทานเบียนบัน

นิยมให้ให้ให้ผลใดได้
นิยมส่วนแบ่งในให้สุขสันต์
นิยมรู้รับเห็นสิกขาวรรณ
นิยมรับรับนั้นได้สิ่งใด

รัฐธรรมนูญ

รัฐ รัดฐะรัดฐานะกลุ่มพื้นฐาน
ธรรม มาบาน แห่งรัฐฐะแห่งรัดฐา
ม นุษะยะธรรมะมนุษย์ยา
นูญ พูนหนาแห่งสงบสบายไท

ไม่รักใครเลยดีแน่ฤา

ไม่รักใครไม่รักรักรักไม่ไม่
รักไม่ให้ใครพอใจในถึงครึ่ง
เกลียดเกลียดเกียรติกรรมใดในแน่จึง
เกลียดแล้วจึงถึงที่ซึ่งไม่เกลียดจอง


อสงไขย

เคารพธรรมบูชาธรรมรักษาธรรม

เคารพธรรมธรรมชาติธรรมะเช่น
ธรรมะเป็นธรรมดาบูชาได้
รักษาธรรมอย่างนั้นนาเป็นอย่างไร
รักษ์ทำใดรักษ์ธรรมดารักไทดล


เกิดขึ้นตั่งอยู่ดับไปตลอดเวลา

ยามยาพระ

ยามยาพระพยายามยามยาพระ
ยามยาจะรักษาใดในคำสิ่ง
ยามยาใจใยยาจามย่ามยาจริง
ยามยายิ่งหญิงยายามยามยายา

พวก

พะวกผกพะวกพลัดพะวกผิด
พะวกกิจพะวกกลับพับเพียรกด
พะวกกัดพัดวกกำพรรคกรรมคด
พะวกหมดลดกรรมกากลากกรรมกร

48

เพราะเกลียดจึงเกลียด

 เพราะรักจึงรัก 

เพราะรักจึงเกลียด 

เพราะเกลียดจึงรัก

ไม่ต้องพยายาม

ไม่ต้องพยายามเลยเฉยเฉยดู
ไม่ต้องพยายามรู้รู้ไปได้
ไม่ต้องพยายามยามตามใจ
ไม่ต้องพยายามในใจของเรา

ความพยายาม

ความ คือคงวามวามวามคนคนไข
พะ พระภัยไพร่พะพะผละแพงผา
ยา ยายายงยุทธใหญ่ใยยุยา
ยาม ยามยิ่งยุ่งหยาหยายายายม

สู้สู้เข้าไว้

สู้สู้สู้สูสูสูสู้สู้สู้
สู้สูสูสู้สุดสู้ตูต้องได้
เข้าเขาเข้าเขาขอดขดเขาทำใจ
ไว้ไวไวไหวไม่ไหวไวไวจริง

เราไม่สู้

เกิดขึ้นตั่งอยู่

ค่าของคนไม่เท่ากันนั้นต่างโคตร
ค่าของโคตรค่าคนนั้นต่างตรงขันธ์?
ค่าคนไหนค่าคนใดใยต่างกัน
ค่าคำนั้นต่างค่ากันโคตรต่างคน

ค่าของโคตรคงคนความงามสุขศิลป์
ค่าเพียงดินถิ่นฐานแดนแสนเสริญสรร
ค่าสูงค่าค่าคำเพียรยาค่าต่างวรรณ
ค่าสูงนั้นไม่สำคัญที่ใครยล

ค่าของคนค่าสูงคนต่างค่าค่า
ค่าเวลาค่าคนครามนุษย์ขน
ค่าสัตว์ค่าค่าเทวดามนุษย์คน
ค่าเห็นคนคนเห็นค่าค่าของใคร


ผู้เห็นคุณค่าของคนที่ต่างโคตร

         ในหมู่ชนที่ยังรังเกียจกันด้วยโคตร  กษัตริย์เป็น
 ผู้ประเสริฐสุด  ท่านผู้สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ
 เป็นผู้ประเสริฐสุดกว่าเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย.

http://palungjit.org/tripitaka/default.php?cat=3800017

ไม่มีจิตวิญญานะ

ไม่มีจิตไม่มีใจไม่มีจุด
 ไม่มีฉุดนำไปให้้สุดให้
ไม่มีพ่อไม่มีแม่เพื่อสิ่งใด
 ไม่มีใครไม่มีไขในไม่มี
ไม่มีจิตทำลายให้ทุกข์หนัก
 ไม่มีหลักเทวดานำพาให้
ไม่มีแนวไม่มีเหนี่ยวยึดนำไป
ไม่มีใครไม่มีหนี้หนีอย่างดู



 เดอะซัน

จิตวิญญานะ

จิตวิญญานะที่ดวงตา
 จิตวิญญานะที่ยินเสียง
จิตวิญญานะที่กลิ่นเพียง
 จิตวิญญานะรสเพี้ยงสุดทาง
 จิตวิญญานะหนาวร้อนอุ่น
จิตวิญญานะคุณเมตตาหา
จิตวิญญานะการุณกรุณา
 จิตวิญญานะมุธิตาถึงเธอ
จิตวิญญานะอุเบกขาพาภาค
 จิตวิญญานะป่วยมากของฉัน
จิตวิญญานะป่วยน้อยปล่อยวัน
 จิตวิญญานะงามนั้นเห็นใด



 คนคลั่งใคล้ในวาจาจริง

มืดแล้วก็ต้องแจ้ง

มืดแล้วแจวเจ้าจันท์เจ้า
มืดแล้วแสงดาวสว่างสาย
มืดแล้วแสงเทียนส่องคลาย
มืดแล้วแสงในใสนา

มืดแล้วกลางคืนคืนกลาง มืดแล้วงามสว่างไฟฉัน มืดแล้วจันท์กระพริบในจันทร์ มืดแล้วกลางวันต่อไป

สอง

สองสูงสองส่งสองสิ่ง
สองสิงห์สองเสือสองสอง
สองสุดสองสร้างสรรค์ตรอง
สองซ้องสองส่องสองทรง

ไดอาน่า

๙๙

พลละพระ พลพรรค พระรายพระพริ้ม
พลละพิมพ์ พลังพลา พระแลระหลอง
พลพระลี พระลาพระพัก พระพงษ์ลำพอง
พลพะล่อง พระเเรงพระลา พลังพะลี

พระ

เจตนาไม่เจตนา

เจตนาไม่เจตนามาทำผิด
ไม่เจตจิตคิดร้ายดวงใจค่า
เจตนาวนไวอะไรพา
ไม่เจตนาไม่่พาเกิดไม่พกกรรม

นาบุญ

แสดงในท้องเรื่อง

ในท้องเรื่องศัตรูร้ายหายไปจาก
ในท้องเรื่องอริยากอริเยอะ
ในท้องเรื่องสรรค์ความยามทุกข์เจอะ
ในท้องเรื่องหิวเยอะอาหารยอ
ในท้องเรื่องเงินด้านมืดด้านสว่าง
ในท้องเรื่องความงามที่ขายขันธ์
ในท้องเรื่องเราจะขายสิ่งใดวัน
ในท้องเรื่องทุกสิ่งนั้นกรรมตามมี
ในท้องเรื่องสิ้นสัญญาสาระสิ่ง
ในท้องเรื่องคำพูดจริงใครจะเชื่อ
ในท้องเรื่องนิยายหลอกแต่งเติมเจือ
ในท้องเรื่องสุขที่เหนือสุขอันใด
ในท้องเรื่ิองนี่เงินพระหรือเงินพุทธ
ในท้องเรื่องสบายสุดสิ่งใดเอื้อ
ในท้องเรื่องโลกใหม่ยุคใหม่เรือ
ในท้องเรื่องแค้นที่่เหนือเวลากาล
 ในท้องเรื่องปากและท้องของคนแยะ
ในท้องเรื่องคนหรือแพะพัดพงษ์ผัน
 ในท้องเรื่องคดีสุดสุขไหนนั่น
 ในท้องเรื่องเร่งขยายพลันธรรมการใด

ในท้องเรื่อง

มงกุฏพระพุทธเจ้า

สายศีลทะสระสินธุสุแสนพระ
สายสินจะสะสมใจใสแสนซึ้ง
สายสะทกสกสะท้านสอนทุกข์ดึง
สายศีลซึ่งสิ่งสมใจใสแสนดี

สายสินทรัพย์นับคนค่าคาถาบท
สายศีลพรตลดทำเหตุให้หลแห่ง
สายสิณนะมงกุฏกายเจริญแรง
สายสินแบ่งสินาเบื้องสุราบน

สายศีลบวกพวกสายสวยรวยสายศีล
สายสินบินศีลสุดบนแห่งหนไหน
สายสิณดีศรีสุดารัตนาตรัย
สายสินให้ในสายศีลถิ่นคงงาม

ขายอะไรดีนะ

ขายอาหารหาญใจหาภักษาหาร
ขายยาผ่านสังขาราหาคงที่
ขายที่อยู่อาศัยได้พรหมพาที
ขายห่มดีมีอุ่นห่มสมร่างกาย

ขายในชาติมีกี่ชาติต้องกำเนิด
ขายชราจงเชื่อเถิดไม่แก่ได้
ขายมรณะฑูตสิกขาในเรื่องตาย
ขายโสกาเบื่อและหน่ายได้ทุกข์ธรรม

ขายปริ เทวะทะ ปะไห้หวล
ขายทุกข์ทวนครวญสิ่งได้ใยแสนยาก
ขายโทมนัสเสวยตมใจลำบาก
ขายอุปพรากครวญอุุปปายาอุปายาสทน

ขายตรงไหนขายให้ใครขายสิ่งมี
ขายตรงที่มีตรงจุดขุดมาขาย
ขายแล้วได้กำไรเกาะตกเบาะได้
ขายได้ขายส่วนต่างร้ายส่วนต่างดี





ความรักเสมอด้วยตนนั้นไม่มี

จะสัจ

จะสัจจิกจะสัตย์จะจะเกาะสัตว์
จะชัดจักจะจิกชัดชงชะจะใช่
เกาะธรรมจิกจะส่งจะสัจจะทางจะคลาย
สัตย์จิกในเกาะเนืองเกาะนอกจะนาจำนงค์


สัมมา 

ไม่เชื่ิอก็ต้องเชื่อ

ไม่เชื่อในความน่าจะพระจะเป็น
ไม่เชื่อเช่นแบบงามตามเขาว่า
ไม่เชื่ออย่างว่าธรรมทำตามมา
ไม่เชื่อว่าความรู้น่าอย่างแนวทาง
ไม่เชื่อเลยเป็นได้ไงงั๋ยเปนงั้น
ไม่เชื่อวันคาดเดาเขารู้ได้
ไม่เชื่อยามตามบทที่บทใน
ไม่เชื่อในตามกันนั้นถูกจริง
ไม่เชื่อแน่แต่ผู้นั้นมีพระคุณ
ไม่เชื่อวุ่นวายในตรงนั้นหนี้
ไม่เชื่อนับจับจับสับสมมี
ไม่เช่ือที่ปลายปากกาว่่าเป็นใด
ไม่เช่ือในสายสุขนั้นทุกข์หนัก
ไม่เชื่อในสายหักก็ต่อได้
ไม่เชื่อเลยตรรกะของผู้ใด
ไม่เชื่อในวิชชาพาพอกพูน
ไม่เชื่อในคำคนไม่คนคำ
ไม่เชื่อนำคำนองคลองคราหนัก
ไม่เชื่อแห่งเหตุใดไหนความรัก
ไม่เชื่อรักจักมีจริงมีหรือไร
ไม่เชื่อเลยไม่เคยเชื่อใจทารุณ
ไม่เชื่อลุนไม่เชื่อร้ายรักเป็นเหตุ
ไม่เชื่อลวงไม่เชื่อหลอกเต็มตาเทศ
ไม่เชื่อเจตไม่เชื่อจงดูธงใคร
ไม่เชื่อเลยไม่เคยเชื่อหากครูสอน
ไม่เชื่อก่อนประสบได้ในผลเหตุ
ไม่เชื่อเลยไฉนจ่อมจุดประเทศ
ไม่เชื่อเขตไม่เชื่อความตามระคน

กรรมมีจริง
 กาลามะสูตร 

ชีวิตเริ่มต้นและจบลงด้วยเสียงร่ำไห้คร่ำครวญ

เริ่มดูโลกครวญร่ำไห้ใครรำพัน
เริ่มในขันธมารไรใครจะรู้
เริ่มลิ่มปักที่พักใดไหนแห่งดู
เริ่มใครอยู่ที่ครวญควานนั้นนามธรรม

จบด้วยความจากอาลัยในหน้าที
จบด้วยความร้าวรึดีที่หลุดข้า
จบด้วยความพันผูกในเวลา
จบด้วยหน้าคราวคราอาลัยครวญ

ไม่จำกับจำ

ไม่จองจำไม่จ้องจำไม่จำจอง
ไม่นับของไม่เห็นข้องไม่ของข้า
ไม่จำจ้องเจ้าของกรรมทำใดตา
ไม่จ้องว่าไม่จ้องวกไม่จองวนป

ร่างสังขาร

ร่าง   เริงร่าลารุดล่ารวม รื่นรม
สัง   มัดสมบ่มทุกขันธ์นั้นสุขใส
ขาร ขาราขย่ำแร้วด้วยสิ่งใด
เอย   ให้ให้ร่างเอยร่างสังขารา


วิญญา -ร่างสังขาร

เรื่องหยาบเรื่องละเอียด

เรื่องหยาบเรื่องละเอียดจากความคน เรื่องแบกตนเรื่องแบกคนตนที่บ่ง เรื่องหยาบๆเรื่องเห็นใหญ่เห็นมาสงค์ เรื่องฆ่ายงคงแบกแยกแพรกถูกทาง

ใส่กลอนไว้

ใส่กลอนไว้ไม่ให้ครบไม่ให้คิด ใส่กลอนปิดอายะตะนะที่ถอน ใส่กลอนไว้เห็นหรือไม่เปลียนปรนจร ใส่กลอนก่อนใส่กลอนไกลไม่เห็นเลย บ้าสังคมนิยม

แสง

เพียงแสงหนึ่งแม้ไม่ซึ้งณ.ที่โสต
เพียงแสงโสตโชตนะเจิดเกิดระบท
 เพียงแสงบาทอาจเองตนอลเองพจน์
เพียงแสงลดหมดความจดหมดความจาร
 (แสงกลางวันกลางคืน)

 เพียงแสงบ่นเพียงสาบทเพียงสนบอก
 เพียงกลับกลอกพอกความกลับพับครากรอบ
 เพียงแสงใบใบ่บางบมบ่มความครอบ
 เพียงแสงขอบชอบตามเกิดเชิดคนตาม
 (แสงไฟในนีออน)

 เพียงแสงบิดเพียงเเสงในใยที่แตก
เพียงแสงแยกแปลกความสีคราวมีแสง
 เพียงเเสียงบ่งเห็นแสงคิดฑิตหมกแปลง
 เพียงแสงแสร้งแพรงสนในใครคนกัน (แสงไฟบ่ม)

 เพียงแสงจับเพียงเสียงลับนับตนสุด
 เพียงแสงดุจบริสุทธิ์ตนที่อัตตะ
เพียงแสงงามยามเหตุตนอะไรจ๊ะ
เพียงแสงจะบอกได้ในตนเป็น
 (แสงไฟหลอมโลหะ)

 เพียงแสง

จิตวิญญา

จิตวิญญาจิตอัตตาจิตดับใน
จิตแปลไปในแปลผันวันเห็นสิ่ง
จิตปรวนเปรเทถ่ายถอนนอนแน่จริง
 จิตแน่สิ่งข้าศึกสอนคอนสิ่งใด





 จิตวิญญานที่ไม่ป่วยหาได้ยาก

ขอรับขอไม่รับ

ไม่รับได้ได้ไม่รับรับไม่ได้
รับต้องให้ให้ต้องรับจับสะสม
ไม่รับได้ได้ไม่ให้ธรรมารมณ์
รับต้องรับให้เมื่อจมโดนปล้นชิง

ขอรับ

ร่างสังขาร

ร่างสังขารอุทิศให้ดูธรรมจาก
ร่างขันธ์พรากจากหายใจไม่รู้แล้ว
ประโยชน์แร้งได้อาหารกันตายแนว
ประโยชน์แพรวแนวนำร่างเนื้อคนตาย

ร่างคนเป็นร่างคนตายได้ประโยชน์
ร่างคนโทษทุกข์ได้ญาติธรรมาปราญช์
ประโยชน์มากประโยชน์น้อยคอยแร้งชาติ
ประโยชน์ญาติสุดเกิดมาอาหารธรรม



อาหาร4

ผู้กระทำผู้ถูกกระทำ

ผู้จิกธรรมผู้จากธรรมผู้มีธรรม
 ผู้จ้องธรรมผู้จองทำผู้จำทุก
 ผู้จิกทั้งผู้ใจธรรมผู้นำสุข
 ผู้จากทุกข์เพราะพบธรรมนำทางธร
 ผู้ถูกธรรมผู้ปลงทางผู้วางทุกข์
 ผู้มีสุขที่แห่งหนบุญเรื่องไหน
 ผู้ได้ทำผู้ทางทำนำทางไป
 ผู้ถูกทำไม่เห็นใดในได้ทำ


 เห็นทำดีเห็นทำใจ

นอกใจในใจ

นอกใจในใจไหนใจ
นอกใครในคอกนอกขันธ์
นอกเขตขอบกฏใครกัน
นอกขันธ์นั้นคอกในคน

นอกใจไปออกไม่อยู่กาย
นอกใจบินหายออกนอก
นอกจิตแห่งใจใครบอก
นอกนอกในในใจใคร

นอกใจในที่ตั่งแห่งของใจ
นอกใยในยอกนอกยัก
นอกยามหนามใจในปรัก
นอกที่พักแห่งหลของดวงใจ



ลัทธิคนต้องคู่กัน

อายตนะภายนอก6 อายตนะภายใน6

ต่าง

ต่างความคิดต่างจิตใจต่างใดหา
ต่างศึกษาต่างสิ่งสรรค์ต่างวันสวย
ต่างจุดหมายต่างทางเดินต่างมาดรวย
ต่างมอดม้วยต่างมุมมองต่างจองจง

ต่างแต่

คิดไม่เห็น

 คิดก็ถึงคิดยังถังคิดแล้วถึง
 คิดไม่ถึงคิดไม่ซึ้งคิดคอดเข็ญ
 คิดเท่าไรคิดต้องได้คิดอยากเป็น
 คิดแล้วเห็นคิดไม่เห็นคิดคนคน

 ปรนิมมิต

เราไม่ห้าม

เราไม่ห้ามการหลับหรือการตื่น
เราไม่ฝืนจริงใจฤดีหา
เราไม่คิดเราไม่นึกในเวลา
เราไม่ว่าเวลาใครเท่าไรมี

 เราไม่นับเราไม่นึกเราไม่ค้น
เราไม่วนขนเขตอะไรที่
เราไม่ว่าความแท้แน่วลี
เราไม่มีเราไม่มาเราไม่เมือง

 เราไม่ห้ามในบุญญาฟ้ากำเนิด
 เราไม่ห้ามกรรมเกิดที่สุดหรู
เราไม่ห้ามขุ่นข้องหมองใจดู
เราไม่คู่เราไม่คำเราไม่ครา

 เราไม่ห้ามใครจะคิดใครจะนึก
เราไม่ห้ามใครจะฝึกตรึกเขตขันธ์
เราไม่ห้ามกรรมเวรใครใครกัน
เราไม่ห้ามในสวรรค์ในนิพพาน


 เราไม่ห้ามตามใจผไทท่าน
เราไม่ห้ามใดกันวรรณต่างทั่ว
เราไม่ห้ามอีกแล้วตัวของตัว
เราไม่ห้ามแห่งทั่วปรมัตตัง 

เราไม่ห้ามหยามหยาบและหยามเหยียด
 เราไม่ห้ามใครเบียดแล้วสุขสันต์
 เราไม่ห้ามตามสบายเรื่องใครกัน
 เราไม่ห้ามครามครั่นวันเห็นตรง

 เราไม่ห้ามเราไม่เห็นเราไม่หัน
 เราไม่ผันเราไม่ผินเราไม่โผ
เราไม่คิดเราไม่นึกเราไม่โว
เราไม่โอ๋เราไม่เอ๋เราไม่เอา


 เราไม่ห้ามใครอีกต่อไป 

เหตุและผล

เหตุผลที่กำเนิดเกิดมาเป็น
 เหตุผลเช่นอย่างเหตุอะไรอยู่
 เหตุผลเกิดที่ตรงไหนใครตามดู
เหตุผลสู่สร้างสันต์วันเกิดมี
 เหตุผลที่ไม่ดีพอพอไม่ได้
เหตุผลใดสรรค์หาเหตุมาเจตกฏ
เหตุผลเลิศแสนประเสริฐแสวงลด
เหตุผลทดธรรมใดสืบเสาะที
เหตุผลใดไม่ผิดศีลที่มองก่่อ
เหตุผลพอเพียงแล้วไม่มองหา
 เหตุผลได้แสนสุขแสนแดนวดา
 เหตุผลพาพบเพื่อนกรรมทำอันใด
 เหตุผลใดเฝ้าเพียรพยายามก่อ
 เหตุผลต่อเติมตามไม่งามใส
เหตุผลแล้วหนุ่มสาวเหมาะสมใจ
เหตุผลใดสุขแสดงแสวงโดย

เหตุผลต่อที่อันใดได้แท้จริง
เหตุผลยิ่งยามยากเย็นยงหยุด
เหตุผลใดไม่หยุดได้ใจเลี้ยวรุด
เหตุผลฉุดกระชากเช่นเห็นธรรมใด

เหตุผลดีไม่มีความงามทุกสิ่ง
เหตุผลสิ่งงามสวยไม่ทุกอย่าง
เหตุผลเพราะว่ารักนั้นใช่ทุกทาง
เหตุผลอย่างดีงามตามได้ยล
เหตุผลเริ่มหาทางไปสร้างเหตุ
เหตุผลเจตนาจงลงสร้างสรรค์
 เหตุผลร้ายในรักที่ทุกข์วัน
 เหตุผลนั้นเหตุผลนี้ไม่ดีจัง
เหตุผลดีมีเหตุผลต้นตอติด
เหตุผลบิดเบียนบาดทำใดบท
เหตุผลผิดศีลงามธรรมที่ยศ
 เหตุผลกฏการเกราะเลาะผกพัน
 เหตุผลแบกบริสุทธิ์บริษัท
 เหตุผลปัจจัยทำนำเเบ่งทั่ว
เหตุผลธรรมนำตามเพราะงามตัว
เหตุผลบัวงามดีมีสีใด
 เหตุผลร้ายเหตุผลริบหยิบได้ดับ
เหตุผลลับเหตุผลแจ้งเหตุใดหนา
เหตุผลได้เพราะเหตุผลชนนำพา
เหตุผลหนามากด้วยสุดดีงาม
เหตุผลรักเหตุผลรบจบลงแล้ว
เหตุผลแววต่อไปมีให้เห็น
 เหตุผลสมบูรณ์เหมาะเพราะใครเป็น
เหตุผลเช่นเป็นเหตุเจตตนาจอง
 เหตุผลรักเหตุผลร่วมเหตุผลเรียก
 เหตุผลเพรียกหาใครใยเติมต่อ
เหตุผลเพราะรักแท้เป็นต้นตอ
เหตุผลก่อกิจเกิดเจิดแจงใจ
เหตุผลนั้นบังเกิดเปิดได้ดั่ง
 เหตุผลยังไม่มีเหตุไม่มีผล
เหตุผลแร้วแจวลับจับใครวน
 เหตุผลสนงมงายไร้งมงม
เหตุผลเกิดเพลิดเพลินตาพาให้เหมาะ
เหตุผลเจาะจงอย่างไรใจเหตุอยู่
เหตุผลร้ายใจไม่รับใจไม่ดู
 เหตุผลคู่อยู่กับคนและสัตว์ใด
 เหตุผลได้เหตุผลเสียจึงมาสุด
เหตุผลหยุดเฉือนแชแย่เหตุไหน
เหตุผลเพราะที่แห่งนี้โลกอะไร
เหตุผลใยเหตุผลยงคงกระพัน เหตุผล

อากาศธาตุอากาศยาน

อากาศไม่มีรูปสุดเห็นร่าง
อากาศกว้างทางสว่างสุดแสงใส
อากาศมีเต็มขวดขวดของใคร
อากาศใสอากาศเสียอากาศซา


อากาศมีกล่องใส่ใครเห็นดู
อากาศเพียงผ่านสู่ธาตุธรรมดุจ
อากาศยานครั้งยังสูนิรุทธ์
อากาศสุดที่แสนชอบสบายใด

อากาศที่ถูกกดธรรมที่ขัด
อากาศพลัดผุดกำเนิดเกิดฟองไข่
อากาศนอกไข่แท้นอกสิ่งใด
อากาศไร้ก๊าซในอากาศเทียม


อากาศอยู่ในโกรธในอากด
อากาศลดอากาศขึ้นอากาศใส
อากาศอยู่ได้ที่ทุกเพราะอะไร
อากรอบครอบเอาไว้ใช่เก่งจัง

นายนายนาย

นายนายนายนายคือใครใครคือนาย
นายดูนายนายทำนานาธรรมใหน
นายผู้นำมีลูกน้องมีเจ้านาย
นายนายจ่ายค่าแรงทำนำปกครอง

นายเป็นนายข้าเป็นข้าน่าขบคิด
นายจ่ายนิดนายจ่ายน้อยค่่าแรงขน
นายอย่าวนนายอย่ามึนค่าแรงคน
นายคงสนคนทำงานท่านทำดี

นายสุขนายข้าก็สุขสุขจริงดั่ง
นายหนานายมีทุกขังพังจริงซี่
นายที่รักนายสูงค่าเทอดทูนมี
นายมีศรีนายมีที่นายมีเงิน

นายนายจ้างและลูกจ้างทางสวยสุด
นายสดุดนายไม่กิจลูกจ้างหลัง
นายไม่รู้นายไม่รับนายไม่ฟัง
นายไม่สั่งไม่มีจ้างจบทางใคร

นายไม่มีจะจ่ายจ้างทางงานสุด
นายไม่พูดนายไม่บ่นลูกจ้างไหน
นายเอยนายหรือไม่นายอยู่ที่ใคร
นายไม่จ่ายนายไม่จุงงานจบกัน

นายไม่รักนายไม่ชอบทำตัวยาก
นายลำบากนายสุดบ่นคนยากเข็น
นายใช้แล้วแล้วไม่ใช้ไหนจึงเป็น
นายใช้เช่นเป็นเปลี่ยนชาติทาสเป็นนาย

นายใช้มากนายใช้น้อยนายไม่ใช้
นายไม่ให้นายไม่ช่วยซวยจริงเขา
นายไม่เคยนายไม่คุ้นเห็นใจเรา
นายของเขานายไม่เรานายไม่นาย


นายจ๋านายนายคือนายผู้มีคุณ
นายเกื้อหนุนมีบุญคุณให้ทุกที่
นายเจ้านายนายนายจ้างสั่งทุกที
นายนายมีศรีบุญคำนำบุญคุณ

หน้าที่

เมื่อหน้าที่ไม่มีกรงตรงหน้าที่

กายไม่มีไม่มีกายแสนสุขสันต์

อาตมันอันตมาตศาตร์ใดกัน

อรหันต์ปรมัตอัตตามา

หน้าที่ให้ไม่มีเราไม่มีวัน

หน้าทีกลั่นเดินกลางสังสารสา

หน้าทีสุดเลิศล้ำคำวาจา

หน้าที่หาทางแสวงเพื่อผู้ใดกัน

หน้าที่เปิดสวรรค์ตาคราทุกข์ทก

หน้าตระหนกหน้าตำหนิน่่าตระหนัก

หน้าที่เกิดเป็นหลุดพ้นหรือไปพรรค

หน้าที่ผลักจักรธรรมใดใจจักรตรง



หน้ามาหยุดหน้ามาหยักหน้ามาหยิก
หน้าที่จิกแจงใจหัวใจค่า
หน้าที่มีหรือไม่เมื่อเกิดมา
หน้าที่ล้าหน่ายระอาสังขารใคร

หน้าตรงที่ที่ตรงหน้าสุดน่ารัก
หน้าที่หนักจักรทำมาค่าสิ่งไหน
หน้าที่แร้วแนวที่รักเกาะเกี่ยวใจ
หน้าที่ให้หน้าที่รับนับความดี

หน้าที่ลับหน้าที่ลึกหน้าที่เลิศ
หน้าที่เปิดสว่างใจในทุกข์ท่าน
หน้าตรงนี้หนี้ตรงไหนใครรู้ทัน
หน้านับวันนั้นนับวานนานนับนา

ผู้ใด

ผู้ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง
ผู้ใดดั่งอมตายาแสนเลิศ
ผู้ใดดายดุจเดียวเพรียวประเสริญ
ผู้ใดเปิดธรรมมานราดล

ผู้ใดได้ผู้ใดดีผู้ใดด่ำ
ผู้ใดกรรมงามเหลือจิตสวยใส
ผู้ใดภพ

ไร้รอยเท้า

ไร้รอยเท้าไร้รอยทุกข์ไร้ราฑิต
ไร้รอยจริตจะหลอมหลักจะลงแหล่ง
ไร้รอยฤารึรอยไรไร้หนักแรง
ไร้รอยแห่งแผ่นหินผาแผ่นผืนทราย

รักเสมอ

บุญใดเสมอเสมือนสว่างสุด
บุญดุจดาวใจไสวสว่าง
บุญแดสว่างใจถึงทาง
บุญสว่างทางลูกรักโฟม

เพื่อผู้ใด

เพื่อผู้ใดจึงกำเนิดเกิดมาเป็น
เพื่อผู้ใดจึงเป็นเช่นเรื่องหลากหลาย
เพื่อผู้ใดต้องก่อเกิดกิจกรรมกาย
เพื่อผู้ใดเรื่องใดใดได้ดั่งดล


แม่ให้เล็กเป็น
จาก
https://www.facebook.com/samkokview/photos/a.137927262914378.15635.137709502936154/843024675737963/?type=1&theater

ไปคนเดียว

ไปคนเดียว

ไปคนเดียวไปหลายคนไปกับใคร

ไปอย่างไรไปอย่างรวยไปอย่างลง

ไปอย่างร้ายไปอย่างรักไปอย่างหลง

ไปอย่างปลงไปอย่างลาไปอย่างรน

ไปอย่างเเร้วไปอย่างรับไปอย่างริ

ไปอย่างติไปอย่างตรอกไปอย่างสง

ไปอย่างสะไปอย่างสุขไปอย่างปลง

ไปอย่างจงไปอย่างจมไปจากใจ

ไปอย่างจำไปอย่างจนไปจากไป

ไปแค่ไหนไหนแค่นั้นไปค้นหา

ไปอย่างล้มไปอย่างลับไปอย่าข้า

ไปไม่มาไปมุ่งหมายไปหมดมี

ไม่มีอะไที่แน่่มีแต่ความตายเป็นของแน่นอน

จันทรุปราคา

จันทร์เจ้าเเจ่มเจิดแจ้งจะจริงจันทร์

ทรุทะลั่นทะโลกทะล่องทุราทำหลง

ปราประหลักประหลอกประเร้นปะลิงปะลง

คาราคำรงค์คุรงคุรีค่ารุญค่าไร

 โลกไหนไม่น่ากลัวบ้าง? ที่ที่มีเลือดเนื้อและที่ที่มีดวงใจ @@@@@@@@@ ข่าวจันทร์สีเลือด http://m.sanook.com/tablet/news_detail/latest/1679849/

คนถือชั่ง

คนถือตราชั่ง คนคนคราครวญคือคนคนคน ถือทนทนโธ้โถทนถดถัง ตราตรองตาตกตรึกตนตังตัง ชั่งชังฉั่งชั่งชางชมชนชม

ตุลยา

ตุลยาตาลุ ยลตนลุยา
 ตุลากาตาลุกันตันละกว้าง
ตุลาคมตมลำคาตารำคราง
 ตุลาอย่างต่างเรายาตาลงยล

หนีไม่พ้น

รอวันตายอย่างแน่ใจไม่กรรมหนัก

 รอวันจักสังขารกายไม่งามแล้ว

รอวันแตกแปลกแยกร่างจบจริงแจว

 รอวันแร้วแววหลุดล่องผ่องแผ้วใจ 

ถึงวันตายถึงวันหมดถึงวันเปลี่ยน

ถึงวันเรียนถึงวันรู้ถึงธรรมค่า

ถึงวันจบถึงวันจากมากอัตตา

 ถึงวันลาถึงวันค่าถึงวันวาย 

ถึงไม่ถึงทำไม่ทำทางไม่ทาง

รู้ไม่รู้วางไม่วางอย่างไม่ขำ

 หลงไม่หลงไหลไม่ไหลค่ำไม่ค่ำ

กำไม่กำเกิดไม่เกิดกัมมะกาย

โลก

โลกนี้โลกหน้าโลกก่อน
โลกก้อนหลอนหลอกพอกผลัก
โลกแล้วแหลวแหลกแบกนัก
โลกตักโลกตวงบ่วงมาร
โลกเก่าโลกใหม่วิไลหรู
โลกหมูช่องทางสร้างสรรค์
โลกเปิดทางให้ผิดทาง
โลกพรางหลอกไว้ได้ตรอง

แสงดาว

แสงดาวสว่างใดไสวเด่น
แสงเย็นสบายใจไหนจะเหมือน
แสงดาสง่าแดนแสนธรรมเตือน
แสงเรือนเสมือนได้ให้ธรรมจริง

แสงกายไฉนงามยามไม่สวย
แสงรวยช่วยนำบุญสว่างหรู
แสงยาภาษางามตามจำดู
แสงสู่สว่างแสงแรงกรรมใด

แสงสรรค์สวรรค์คราถ้าลืมทุกข์
แสงสุขเมือใจออกนอกทุกข์ขันธุ์
แสงแวบแนบนำสุขทุกข์คืนวัน
แสงพลันนั่นอาลัยไม่มีตน

แสงใสหทัยต้อง

ยุติ

ยุติธรรมะชาติรุดสุดหฤโหด
ยุติโทษอภัยได้คงสุขใส
ยุติใจคนขุ่นเคืองเรื่องอะไร
ยุติในความไม่รอขอทำทำ

ยุติเอยยุติธรรมนำไม่หยุด
ยุติฉุดกระชากเชิดเจิดใจใส
ยุติงานการก่อกรรมมรรคาใคร
ยุติยื้อยุทธอย่างไรสบายดี

กว้างไกล

กว้างกว่าที่เธอเข้าใจ 

ไกลกว่าที่เธอจะคิดถึง

 กว้างจริงนะกรรมหนักแน่นตรึง 

ไกลกว่าซึ่งจะทบทวนหทัยเธอ

ตายเปล่า

ซาก

ซาก ซากแสสักแสนส่งใจ

 ซากสงส่งใดให้เหตุฮ่อ 

ซากเสื่อมซมเสียสุดซอ

 ซากส่อสุมแสร้งสาดซา

 ซากเอยซากสวยสมซาก

 ซากจากจิตใจใสซ้อง 

ซากเสียเศษสวยสมปอง 

ซากสองสิซากสวยซา 

 วินาศกรรม

กลัว

กลัว กลัวการกรรมกล่ำกลืนกินเกิดแก่กาย 

กลัวกรรมกายเกิดกรรมกิจกุเกิดแก่ 

กลัวเกินกันกลั่นกรองแก้กร่นกรรมแก 

กลัวกรรมแกแกแก่กรรมกล่ำเกลือกกลัว

จาตุรงค์

จาตุรามาตุลีที่เวรา

จาตุล่ามาศรัทธาที่ตรงไหน

จาตุเรืองความรู้แน่ประเสริฐใจ

จาตุรอนเเรมไฝ่ใดทางจร

จาตุเร้นหลบหลีกที่แท้หลัก

จาตุพักต์พลีใดจิตใจป้อง

จาตุรุกไรแล้วหัวใจตรอง

จาตุรองจาตรึกแล้วแพรวดาวใจ

จาตุเรือนเพื่อนแก้วแววสงัด

จาตุรัสร้อนเรืองเมืองสมัย

จาตุรัตนะแต่งแห่งหนใจ

จาตุพรพลใจหทัยแด

จาตุรั่นจันตุลาจาตุเเรง

จาตุเเร้งแจงจกจิกใจข้อง

จาตุไร้น้ำใจอะไรปอง

จาตุร่องจองแหล่งแห่งทางดล

การอนการันต์

เพื่อไท

เพื่อเธอ เพื่อฉัน เพื่อวันใหม่

เพื่อเมืองงามเพื่อยามใสเพื่อใจสวย

เพื่อรัตนาเพื่อสง่าพุทธเพื่อแสนรวย

เพื่อเสียงสวยเพื่อสาวใสเพื่อใดนา

เพื่อเกียรติกงเพื่อพงษ์กาศเพื่อเพิ่มเกียรติ

เพื่อภพเบียดเพื่อเพื่อนแบกเพื่อพงษา

เพื่อพุทธะเพื่อพลไท้เพื่อประชา

เพื่อยาตราเพื่อยอดธงเพื่อองค์อรห์

เพื่อชาติไหนเพื่อชาติแน่เพื่อชาตินี้

เพื่อที่หนี้เพื่อเดี๋ยวนี้เพื่อบัดนั้น

เพื่อความรักเพื่อสามัคคีเพื่อใจวรรณ

เพื่อสุขสันต์เพื่อหรรษาเพื่อมาดี

เพื่อมหาเพื่อมาเห็นเพื่อมาเหตุ

เพื่อขอบเขตขันธสีเพื่อโลกสวย

เพื่อความมั่นเพื่อความคงไทยตรงโดย

เพื่อไม่หิวเพื่อไม่โหยเพื่อแห่งงาม

เพื่อที่รักเพื่อที่มรรคเพื่อพิมุข

เพื่อหมดทุกข์เพื่อสุขแท้เพื่อแปลสาร

เพื่อหมดเปลือกเพื่อแก่นแท้เพื่อธรรมทาน

เพื่อเสียงสานเพื่องานสุขเพื่อทุกคน

เพื่อทันเหตุเพื่อทันหลเพื่อพลสุข

เพื่อปรับทุกข์เพื่อสุขชาติเพื่อสงสัย

เพื่อหน้าเพื่อเพื่อชีวิตเพื่อดวงใจ

เพื่อที่บอกเพื่อที่ไขเพื่อที่ครวญ

เพื่อกำจัดเพื่อกำเจิดเพื่อเกิดกิจ

เพื่อสุขมีเพื่อจริตเพื่อจำรัส

เพื่อเทิดองค์เพื่อส่งสวรรค์เพื่อชาติพัฒน์

เพื่อความรู้เพื่อความสัตย์เพื่อวัดใด
 I love you