ลงกลอน
วันพฤหัสบดีที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2558
พิไรรำพันผูกเงื่อนแก้ไม่ออก
พิไรรำพันผูกเงื่อนงั้นแก้ไม่หลุด
พร่ำพร้ำยุดฉุดมัวเมาเขาแก้ขันธ
พิรี้ผลักปรารภเพียรกำแพงกัน
วัวหายนั้นรำพันไรใยเป็นวัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
บทความใหม่กว่า
บทความที่เก่ากว่า
หน้าแรก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น